مهندسی اعتیاد؛ حلقه‌ی مفقوده‌ی جهان‌بینی

من پس از درمان اعتیاد خودم در سال 1376، در حال برنامه‌ریزی برای درمان گروهی اعتیاد مصرف‌کنندگان مواد مخدر از طریق متد DST بودم. لازم به ذکر است که امروز که در حال نوشتن این مطالب هستم، در اثر گذشت زمان و کسب تجربیات متنوع از سیستم‌های مختلف درمانی، به این نتیجه رسیدم که ما، یک گروه‌درمانی داریم و یک درمان گروهی که این دو با هم کاملاً متفاوت هستند. در گروه‌درمانی، این قدرت یا وجدان گروه است که می‌خواهد درمان را انجام بدهد، پس هر جا جماعتی معتاد به منظور بهبودی خودشان گرد هم آیند، گروه‌درمانی آغاز می‌شود. حال اگر افکار و اندیشه‌ی غالب گروه منفی باشد، افراد به طرف فساد بیشتر هدایت خواهند شد، زیرا ممکن است مشکلی را به طور موقتی حل کنند، اما به جای آن مشکلات دیگری را به وجود بیاورند. ولی اگر افکار و اندیشه‌ی غالب گروه؛ مثبت باشد و احتمالاً افرادی بتوانند به ترک اعتیاد برسند، درمان آن‌ها به صورت ناقص انجام می‌شود. این درمان ناقص اثرات زیان‌آوری را روی سیستم ایمنی جسم و روان آن‌ها به جا خواهد گذاشت که تا آخر عمر برطرف نخواهد شد.